قصيدة & تصوري معرفتكيش & بقلم الشاعر : محمد بيه محمود

 تصورى

معرفتكيش

لما جيت اسلم

معرفتكيش

فيكى شئ اتغير

شئ جديد

فيكى شئ عاوز يعيش

انتى انتى زى ما انتى

العينين نفس العينين

بس ليه معرفتكيش

اول مره اشوفك

بنت بفيونكة .. بتوكة .. بالضفاير

بنت لسه عشرين سنه

بنت بتعد الخطاوى وهى ماشيه

والعينين تلمع فرح والقلب حاير

زى زمان

ايه اتغير فيا وفيكى ؟؟

انا زى مانا

يمكن بس بحبك اكتر

واللى اتغير فيكى عيونك

لكن قلبك زى ما هو 

كبير وبيكبر

لجل يساع الحب يقدر

يحضن احلامى واحلامك

ايوه هيقدر

لمسة ايدى ف ايدك دابت

كل مشاعرى اللى شابت

رجعت تانى شباب فى عينك

دقة قلبك

زادت مليون دقه فى دقه

دفا احضانك

همس شفايفك

كل كلامك

بستان طارح حب ورقه

لما بنقعد ايدى فى ايدك

راسك نايمه جوا ضلوعى

انا اتكلم 

وانتى بتزيدى فى تنهيدك

طب راح ازيدك

كل كلام كت عينى تقوله

تجرى الروح للقلب 

تجرى عليه وتوصلهوله

اصلى مشوفتش حب

دوب قلبى فى كاس

اجرى بايدى اشربهوله

اه يا حبيبى لو افضل جنبك

اسهر احبك

تفضل حاضنه عيونى عيونك

انت واحشنى اوى يا حبيبى

وبيوحشنى كل جنونك

حبك .. سهرك

فرحك .. سحرك

صبحك .. فجرك

كله يضيع لما بنتقابل

اخدك تانى بين احضانى

ونتوه تانى فى حب جديد

انت واحشنى اوى يا حبيبى

بقلم / محمد بيه محمود